Rezerwat położony jest na granicy gmin Śrem i Kórnik, w odległości 300 m na wschód od ruchliwej trasy łączącej Kórnik ze Śremem. W fizyczno-geograficznej regionizacji Polski leży na obszarze mezoregionu Kotliny Śremskiej. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych jednego z najlepiej zachowanych fragmentów lasów dębowo-grabowych środkowej Wielkopolski z przestojami starych drzew, bogatą florą wiosenną oraz chronionymi gatunkami roślin.

Struktura zbiorowiska jest wielowarstwowa, utworzona z warstwy drzew, podszytu, warstwy zielnej i bardzo słabo rozwiniętej warstwy mszystej.

Najwyższe piętro tego lasu zróżnicowane jest na dwa poziomy: wyższy utworzony przez dąb szypułkowy  (Quercus robur) i jesion wyniosły (Fraxinus excelsior) oraz niższy, w którym dominuje grab zwyczajny (Carpinus Betulus) i klon jawor (Acer pseudoplatanus). Drzewa te dobrze się odnawiają, o czym świadczy ich obecność w podszycie oraz w runie. W prześwietlonych partiach lasu  licznie występują też leszczyna (Coryllus avellana), a także dereń świdwa (Cornus sanquinea), trzmielina zwyczajna (Evonymus europea) i czeremcha zwyczajna (Paddus avium).

Warstwa runa charakteryzuje się bardzo wysokim w wielu miejscach pełnym pokryciem. W jej skład wchodzą liczne gatunki tworzące charakterystyczny aspekt wiosenny. Na uwagę zasługują występujące tam gatunki podlegające ochronie całkowitej lub częściowej.

Ochronie całkowitej podlegają:  kruszczyk szerokolistny (Epipactis helleborin), lilia złotogłów (Lilium martagon), listera jajowata (Listera ovata) oraz podkolan biały (Platanthera bifolia.)